yeşilmişik ,bi düşle hele

nice üstadlar geldi, geçti..nasibimiz ölçüsünde pay aldık ,alamadık..göründüler,bir resme çerçeve ,bir kuşa dal ,bir denize martı olarak belki de, gördük ,göremedik..eline gitarını yeni alıp ta notaların arasında tebessümane bir yüz ifadesi aramak gibi ,yoğun duygularda toplattık göz merceklerinin odağında..film şeritleri kadar ince ,uzunluğunu paha biçemediğimiz doğaç 'kareler'de yaşatmıştık ,ideallerimizi ,yaşanmışlıklarımızı ,içimizde kalanları ,kalmak ,bırakmak istediklerimizi...bazen aynı yerden başa sarmıştık ,bazen kendimizi sarmalamıştık ve bunu düşündükçe şaşırmıştık...
bilhassa ben'li biten fiilleri değil de ,biz'li bitenleri kullandım.(doğduğumdan) ,kendimi bilmeye başladıktan sonra ,sevgilerimizde ,hüzünlerimizde ,mutluluklarımızda ,acılarımızda gördüğüm .......(derin bir nefes,derin bir susku)
küçük bi istek,rica hepimize; ve tüm insanlığa..
bir enstrümanın telleri ya da boşluk yerleri kadar 'ben' , bütünü düşündüğümüzde ,tüm teller tüm boşluklarla ahenk sağlayacak kadar 'biz' olmamız dileğiyle..
sevgiyle ,
bir garip emrullah..

(http://fizy.com/#s/1333ct)